Zat-ı Şahane

Özledim okuyucu.
Yorumunu da bakmalarını da görmelerini de özledim.
Ya sen ?

****
+Acıyor mu ?
-Oldukça fazla.
+Film açayım mı?
-Yok istemiyorum.
+Ağrı kesici bulayım mı ?
-Yeni içtim.
+Canın çok yanmasın, geçsin hatta bana geçsin ya !?!

Haline şükreden tayfaya kaydım bu zamanlarda, yalnızlık, acı, ağrı demeden yanımdaki sesin haline üzülmesi kadar yumuşak bir şey var mı ?
Annenden babandan bahsetmiyorum elbette onların yeri apayrı.
Küçük kardeşi genellikle bela olarak adlandıran ben; şefkat olarak gördüm.
Hayıflayabilirsin elbette beni, inan pek umursamam yalan yok.
Belki ara ara onun canı yandığında, kalbi ağrıdığında bunları yapanlara karşı serzenişte bulunup bir tık ileri gittiğim de doğrudur.
Bu kadar önemli gelmez belki sana okuyucu, canım yanar orada yatarken başımda pervane olması. Geçtiğimiz zamanlarda yaşadığım en büyük mutluluk.
Kendisini bela olarak görmemin sebebiyse çok tartışma yaşamamız aramızda Sekiz sene var resmen, yaptıkları hoşuma gitmiyor(du).
Küçükken her zaman peşime takılırdı, kardeşin varsa bilirsin muhakkak.
Bir yere gitmek onunla mümkün; ağlıyor ve deli ediyordu.
Ha ayağı halıya takılsa çaktırmadan düzeltir bir daha oradan geçerken tökezlemesin isterdim. 
İlk geldiğinde bile sevgimi gösteremediğimden, kıskandığım sanılmıştı.
Japon bebekler gibi, kısık gözler aman yarabbi pek bir çirkin ama ağladığında annemden önce koşar pış pış yapardım.
En sevdiğim oyuncağımı balkondan attığında kızamadım bile o kadar tatlı "aba" diyordu ki duysan sende seversin.
Büyüdüğünde, ki bunu fark etmek o kadar zor değil canını bir kız yaktı. Çaresiz kaldım okuyucu insan bir gönül yarasına mı çare olamaz diye kalakaldım. Uyurken yanına sıvıştım mesela, ağladığında omzumda olsun istedim. İçecekse benle içsin, gidecekse benden habersiz yapmasın istedim. Bir süre de böyle oldu, büyümesine rağmen gözünden yaş geldiğinde abla diye ağladı sarıldı. Uzun zaman geçti bunların üzerinden, sonra koptuk arada kahkahalarımız doldurdu ya evi orası da var ama eskisi gibi gelmedi sarılmadı. Büyüyor diye çektim kendimi, yardım isterse arkasında olduğumu bilmesini sağladım. Derken canım yanarken canının yandığını fark ettim işte.
Duygulandım mı ? Kesinlikle. Gözümden yaş gelirken onun ağladığını gördüğümde güçlü olmaya karar verdim. Yeniden.

İyi ki var. İyi ki var olmuş. Belki böyle yüzüne söylemeyeceğim; kim bilir günün birinde görür anlar ne kadar sevdiğimi.

Unknown

16 yorum:

  1. ms müptezel,
    arkadaşı ankara'ya yanımda staj yapması için davet ediyorum.
    1 aya kalmaz ne kalp kırıklığı ne de göz yaşı ;)
    (denendi, 100% çalışıyor)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mr Buddha,
      Arkadaşa ileteceğim.
      Okul dönemi problem olabilir ama dersen teklifim uzun süre geçerliliğini yitirmez yaza yollarım yanına yeter ki acı çekmesin. ;)

      Sil
  2. Benim de kız kardeşim var ama hiç anlaşamıyoruz.İlerde değerinizi anlarsınız diyor annem inşallah öyle olur

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tek hatun olmak zor.
      Erkek kardeşe sahip olmaksa apayrı.
      Anlaşılır herhalde, hatta anlaşın :)

      Sil
  3. Kardeş kardeşin ne olduğunu ne öldüğünü istermiş der annem. Ben de çok kızarım kardeşime ama onun canı yanınca benimki de yanar. Kıskanırız birbirimizi. Küçükken hep döverdim onu ama başkası dövmeye kalksa korurdum.Sadece ben dövebilirim.

    YanıtlaSil
  4. Kardeş dünyanın en güzel şeyi.hatta en muhteşemi. bazen oturup anne babamdan daha çok seviyorum diye kendimi sorguluyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Apayrı, çok değişik bir duygu. Candır kardeş :)

      Sil
  5. ay hüzünlü anlatmışsın ama ki :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Deep Duygulandım ya la :D
      Fena oldum aman ya :)

      Sil
  6. heyyyyyyyyyy.İdil kucağımdaaaaaaaa ondan sonra kardişiömi sonra annemiiiiii sonra babamı sonra aygırııııııııı diye gidio listem. asdf. tekrar sölüom İdil kucağımda ve ben inatla yorum yazıom :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoyyy. İdil kucağında ve ısrarla yazmaya devam ediyorsan mühüm hissediyim hemen kendimi bi sn. :D
      İdili mıncırır, seni öperim.
      Not: Valla lezbiyen değilim :D

      Sil
  7. Kardeş candır... Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kardeş her şey :)
      Hep olsun üzülmesin de :)

      Sil
  8. O küçükken her zaman peşine takılma meselesine bir de başına bi hal gelince de senin zılgıtı yemeni de ekleyelim bence. Bi keresinde arı sokmuştu da, onda bile ben suçlu olmuştum. :) Ablalık, daha 5 yaşındayken, kendi çocukluğunu yaşamadan büyümek, sorumluluk almak demekmiş vesselam. Sevgiler... :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bilmem mi o durumu, zılgıtın babasını yemişliğim var ki ilk okuldayken.
      çenesinde 5 dikişle karşımda ben ağlamayayım diye acımıyo ki diye duruşunu hatırladım da,
      Sevimliymiş zamanında :p

      Sorumluluk sevmem pek ama bu sorumluluğa hayır diyemiyorsun da :)

      Sil

Ara