TekderdimHissizleşmek


Hani kafan çok karışıktır, yazacakların o kadar yarım kalır ki.
Bir şey yapamazsın.
İşte durum bu.
Açıklamasını yapamadığım duygular içinde yaşıyorum şu sıra.
Gerçi duygu değişiklikleri de tam benlik.
İstediğim duyguya çekemesem de hemen kendimi toparlıyorum bir şekilde.
Aamir khan' ın dediği gibi "all is well"
bilinç altımı kandırmaya yönelik çalışmalar yapıyorum.
Aslında ben çok iyiyim, sorun yok gibi.
İnanamayacaksınız ama gerçekten inanıyor :p
Bu cümleyi kuran bir hatundan anlaşılan aslında kötü olduğu o nedenle de böyle söylediğidir.
Ama alakası yok.
Arada bir duygusala bağladığım doğrudur.
Geri kalan zaman diliminde siktir etmiş olduğumsa daha doğrudur.
Hayatım boyunca yaptığım seçimlerin %100 doğru olduğunu ssavunmadım. Savunamam da.
İnsanım lan.
Neyin artistliğini yapayım.
Hata yapmak doğamda var.
Bunu kabul ediyorum.
Adam olmayanları anlamamak, istediğim şekilde görmek gibi huylarım var.
Aman ha yanlış anlaşılmasın.
Hayatımda adam olmayanı unutmak istemiyodum ya hani mevzu odur.

Her şey altüst olmuş durumda sayın dinleyen ya da okuyan.
Hayatım tamamen farklı bir hal aldı.
Kaza gibi düşün.
Vücudunun bir kısmını yitirmişsin gibi.
Bu kaza kalbimde şuan tam olarak evet.
Kalbin üçte ikisi kullanılamaz halde.
İnanılmaz bir şekilde acımıyor fazla.
Tabiki de üzerine bastırırsan can yakıyor.
O nedenle ne yapıyoruz bastırmıyoruz :)
Hissizleşmeye başlayacağım zamanı iple çekiyorum ama yalan yok.
*Herhangi bir acıdan sonra onu hatırlatacak tüm an'ları ortadan kaldıran tipler vardır.
Her zaman kızmışımdır onlara.
Abi olan olmuştur.
Ama yaşanılanlar, ki bunlar fotoğrafından mekanlarına kadar.
Yaşanılmış olarak kalmalıdır, kalacaktır.
Kötü anlar da olsa belleğinde olmalıdır.
Ya da gözünün önünde.
Hatanın büyüğünü burada yaptım ben.
Çok yukardan atmışım.
O anları gördükçe canı yanarmış insanın, daha beter kanatırmış.
Kendini kötü hissettirirmiş o anlar.
Tabiri caizse becerilmiş ve kenara atılmış.
Bu zamana kadar bitişlerde, hiç bir şeyi silip atmadım.
Yani sonradan silsem de aman acı vermesin aman görmeyeyim demedim.
Dedim ya; bu zamana kadar.
İlk defa an kalmasın istedim.
İlk defa o olmamış olay hiç yaşanmamış gibi olsun istedim.
Neticede büyük konuşmamak gerek.
Mana bulduğun hareketleri yaşamadan gebermiyorsun bu bir gerçek.

Şuan bunu yazarken acı oldu sanırım.
Ve sanırım katlanılabilir bir acı.
O nedenle bu kadarı yeter der,
Giderim.


Unknown

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Ara