Ne yıllardı be. (Toybox bile içerir)

Kimseyi okuyamadığım zaman diliminden selam,
cidden okuyamıyorum fazla.
Kim ne yapmış diye mailden bakıyorum kısa kısa.
Kısa dediysem de cidden baya kısa kalıyorum buralarda.
Şans eseri Dilek'in yaptığı etiketi gördüm.
Hah dedim Müpte al sana kafanı dağıtmak için fırsat.
Neyse Mevzu küçüklük anıları.
Yaptıklarımız.

Çocukluğuma dair pek çok şeyi unuttum ben,
Depremin etkisiyle şehir değiştirme mi dersin, arkadaşlarını kaybedince bilinçaltına atılan mutsuzlukların yok olması mı dersin ? Sen bilirsin.

Bebekken, büyürken çok sessizmişim. Annem hep bunu över herkese; "Müpte çok sakindi, onunla günlere gitmek bile kolay bırak bir kenarda otursun tek merakı biblolar ki onları da uzaktan aaa ne güzel diye severdi" der ve gururlanır. Gerçi bu iyi bir şey değil ki o günlerden birinde teyzenin tekinin altında kalma hikayem durumu haklı olduğumu kanıtlıyor.
Şaka değil, teyze hakikaten tepeme binmiş.( Bilinç altım seni seviyorum, bunu bana hatırlatmadığın için. )

Ana okulundayken bir çocuktan korkardım. CÜNEYT adı bile heybetli gelirdi hele kendisi; emin olun korkulacak cinsten. Annem bırakırdı beni saati geldiğinde ama sınıfta bir CÜNEYT varsa giremezdim içeri, korkardım. Gene de gizli gizli kuru boyalarımı onun askıdaki montunun cebine açtığım doğrudur. Napsaydım acaba ? Korkutmasaydı o kadar beni.

  İlk okulda da mız mız diye belirtilen kızlardandım bir sıra; laf söylemeye korkardı millet çünkü susmayacağımı bir şekilde burunlarından getireceğimi bilirlerdi. Şöyle bakıyorum da ilk okul arkadaşlarım ne çekmişsiniz be !?!?

Mahallede yaşamanın nimetlerinden sonuna kadar yararlandım, üst katta oturan sınıf arkadaşlarımla her sabah ve her akşam olmak üzere yarışlarımız vardı, merdiven çıkma !?! Çok önemli bir yarıştır, bu sayede Cumartesi günü yapılacak etkinliklerde ezme şansımız doğuyordu :) Kumdan çamur pastalar, misket oynama, taso turnuvaları ve elbette futbolcu kartları (: Düşündüm de tipik erkek modunda büyümüşüm :p  Ailedeki tek kızsan hayat çok zor miirim :)

Abim olabildiğince çakaldır, hala öyle. Sevdiğim yemekleri bile bile kötü şeylere benzetmesi ve kendisinin tencereye gömülmesi,şukusunu verip ayakta alkışlarım.
Laf aramızda İzmit'in dağlarına bakıp "Bak Müpte bu dağların arkası Almanya" dediğinde gerçekten inanmış; beni de götür o kadar yakınsa arada eve gelirim demiştim. Şiiii kimse duymasın.
Eski paralarla beni kandırıp bakkala göndermesi, son damlaydı diyebilirim. Ha intikam aldım elbette, 'sigara mı içiyorsun sen abi ?' 'Babama kül tabağını göstereyim mi abiii' gibi tehditlerle elbette. ;)

Ailenin ilk kız torunu olduğumdan ve apartmanımızın tek kız çocuğu olduğumdan pek ilgi alaka ile büyütüldüm, adıma maniler sözler yazıldı. Bu abimin arkadaşları arasında yaygın olduğunda ??!!? Kabus. :Ergenliğe giremeeden yaktılar beni.

Sanırım çocukluğuma dair hatırladığım en kötü şey depremdir.
Birebir yaşamadım, şans eseri o gece başka bir yerde kaldık. Ama komşular, arkadaşlar, tüm çevrem oradaydı.
Çocuk aklıyla deprem bilmiyorken; enkazın başında "Baba Serap ablanın sesi değil mi o bak bağırıyor" dediğimde onun ağlamasına anlam verememiştim. Abimin Almanya'dan hemde yeni gitmişken geri gelmesini bizi özlediğine yormuştum. Dağlara çıktığımızda sırf beraber bir şeyler yapıyoruz sanarak eğlenmiş bile olabilirim. Ama arkadaşımın ailesiyle sarılmış halde sudan çıktığını öğrendiğimde, sahile gidip durumun daha da vahim olduğunu gördüğümde, donup kalmıştım.
Bir daha yaşanmaz umarım.
O acıların karşısında çaresiz kalmak, hayatta görebileceğin en zor andır. Buna eminim.




Edit: Mimlenenler diye belirtmeyi unutmuş müpte. Çocukluğunu merak ediyorum herkesin yapmayanlar yapsa mesela ? Olmaz mı ki. Ama özellikle +Plaza Sesi  Sen yapmalısın :)

Unknown

27 yorum:

  1. Müptem sen neler cekmissin abinden. Ben buyuk olandim ama bizimkilerde bana yapardi. Ben hala su yasimda yiyorum bunlarin yaptiklari sakalari.
    Il okulda iyi ki tanismamisiz :D senin mizmizliklarina dayanamayip katletmek istemezdim:D
    etrafta hep erkek cocuk olunca oyle oluyor ama komsuyla ayni sinifta olmak guzel ya. Birbirinin gotunu topluyorsun buyudukce :D
    cok kotu bir donem yasamissin. Cocuk psikolojisini birak normal yetiskinin bile kaldiramayacagi bir psikoloji. Deprem oldugunda yoldaydik. Sabah gozlerimi acip camdan bakinca karsilastigim manzara hala aklimda. Gordugum yuzler o kadar canli ki hala. Annem camlara ortu sıkistirip on camdanda disari bakmamamiz icin soz verdirmisti. Ben bu kadar etkilendiysem seni dusunmek istemiyorum. Her gun gordugun insanlar arkadaslarin. Cok aci. Umarim bir daha hic yasanmaz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Lady'm, adam büyüdü, çocukları var. Yazın geldiğinde telsiz almış bi kere. birini benim başım ucuna koyup, balkona geçiyor tabi ses sonuna kadar açık. Balkondan 'Müpteeeeee!' diye bağırıyor telsizle. Adamın bana günaydın deme şekli bile değişik.
      Diyet yaparken -ki geldiğinde evde envai çeşit yemek olur- Sen yemeyecek misin şimdi yani o zaman ben biraz daha yemeliyim diyor ve gömüyor börekleri :p

      Okulda evet sevmezdin beni (: ama yani çoocuktum yaaa: d
      Yok be ne götünü toplaması terbiyesizler yüksek aldıkları bir sınav olunca hemen apartmana yayıp müpte de benden bu kadar düşük aldı derdi. Bu göt toplamaksa bırak kalsın ya :p
      Benimki hiç bir şey be Lady'm, hala yorgan altına kafasını sokamayan arkadaşlarım var. Hiç yaşanmasın. Hiç olmasınn, olsa da yıkım olmasın. :/

      Sil
  2. Ah cüneyt ah hıı:) Mahallede büyümek çok güzeldi canım bendensin..Ben de hazırladım bu keyifli mimi yakında yayınlarım:)Depremin acı grçekleriyle yüzleşmişsin canım yaa:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah cüneyt kesinlikle :) Çok çektim elinden ama intikam şekilim biraz değişik olmuştu :)
      Mahalle kesinlikle, güvenli insanlardan olşmalı hemde.
      Sevdicann okumak isterim ben de seni merakla bekliyorum o zamn.
      Kimse yüzleşmemeli o gerçeklerle, her yer ölüm her yer acı..

      Sil
  3. Ben de o büyük deprem de annem ve abim ile sapancadaydım. Çoçukken pek bir şey anlaşılmıyor lakin biz de koca bir apartman kaybettik. Umarım bir daha o günleri görmeyiz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok zor, umarım olmaz. Kimsenin çocukluğunda bu tür anılar olmamalı.

      Sil
  4. Abin gerçekten abiymiş yalnız. O şekilde kandırılmaları yaşayan biriyim ben de. Bayram harçlıklarımı bile bir şey yapar benden alırdı ben de aradan birkaç gün geçince "e benim param?" derdim ama asla geri gelmedi o paralar (şimdi mis gibi öğrenciyim alıyorum çatır çatır ama o paralar alın teriydi hep ahahahaha)
    Deprem bir çoğumuzun beyninde kötü bir anı. Ben İstanbul'daydım o dönem küçüğüm tabi 6 yaşımda mıyım neyim. Geçe kucaklanarak dışarıya taşınırken aklımdan geçen sadece o saatte neden dışarıya çıkarıldığımız falan. Herkes birilerine ulaşma çabasında ellerinde çekmeyen telefonlar, ağlayan insanlar ve biz bir şey anlamayan çocuklar güneş doğana kadar sokakta kaldık. Bizim orada yıkım olmadı ama annem korka korka aldı bizi eve sabaha karşı ki evde çok durmadan dayılarım ellerinde çadırlarla kampa götürdüler. Bina için sağlam raporu gelene kadar da çadırlarda yattık kalktık hep. O zamanlar gülüp eğleniyordum ama o okul döneminde sınıfımdaki arkadaşlarımın çoğu İzmit'ten Yalova'dan göç etmişti. Ve onlardan dinlediklerimizi hatırladıkça bile tüylerim diken diken oluyor. Bir daha olmaz umarım böyle durumla demekten de başka bir şey gelmiyor elimizden

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabi canım abinin olması bazen zor olsa da aslında kolaylıkları fazlasıyla var :D
      Depremde çadırlarda kalmak çocuklar için eğlenceydi aslında herkes bir arada hiç bir şey bilmiyorsun. Ama yaşanmasın böyle şeyler. Deprem o kadar etkilemesin insanları da çocukları da.

      Sil
  5. Cüneyt'i bilinç altın mı büyük yazdırdı hahaha:) abinle atışmalarınız çok tatlıymış, abiler sever kız kardeşlerini ya ondan böyle saçmalıklar yaparlar :) Deprem konusuna gelirsek, Allah bir daha yaşatmasın...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dilek :)
      Bilinç altım kesinlikle onun işi bak bunlar.
      Yoksa benim için minik ufak yerde :D
      Düşündüm de hala heybetli, hiç değişmemiş:p
      Abim çakaldı, ama dediğin gibi çok düşkünmüş bana okuldan geldiğinde; eller yıkanır ve kucağa alınıp sevmelerden yemek yedirmeye kadar gidermiş :)
      Okuldaki korumalarını söylemiyorum bile :)
      Amin kuzu umarım yaşamayız bir daha.
      Hiç bir felaketi.

      Sil
  6. Ne şanslısın ilk kız torun... Sen de mi depremzedesin ben de Sakarya'lıyım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Üzerime titrerlermiş gerçi erkek olsa da o şekilde olurdu ama yok ben kız olduğumdan bunların hepsi :p
      Sende mi yaşadın o günleri, Ananemler oturuyor Sakarya da yarı oralı diyebilirim kendim içinde.

      Sil
  7. Müpte ya kadının altında kaldıgına inanamıyom naptılar sana kız :))
    Deprem konusunda.. Çok geçmiş olsun.
    Ben o zaman çok kücüktüm pek hatırlamıyorum ama anlatılanlar çok korkunç. Umarım böyle acılar bir daha yaşanmaz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :/ Evet baya baya altında kalmışım :D Ölebilirdim Ely anlıyor musun :D Bu saçma hallerin hepsi o teyzenin hatası :D
      Geçti, bir daha olmazsa da sorun olmayacak.
      Yaşanmasın.

      Sil
  8. Deprem kötü bir anı. O kadar kötü ki mesela en ufak bir sarsıntı bile insanın aklından çıkmaz.yaşanan kaos, telaş zor şeyler. Bir daha yaşanmaz umarım. Abine gelirsek bende aynı şekilde ablamdan çektim :D Benimde ablam çok çakaldı. Yapardı tüm yaramazlıkları atardı benim üstüme. hop cezaları ben alırdım . Almanya olayına da gelirsek bana da babam Karadenizin pasifik okyanusu olduğunu söylemişti. Anlamıyorum niye küçükken bilgileri atarlar . :D Çok güzel bir mim olmuş müpte emeğine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım yaşanmaz, Yaşanırsa o psikoloji de olanlar yeniden kötü olurlar biz neyse de enkaz altından çıkanlar onlar daha kötü.
      Ablan mı? Aslında kızlar bunu yapmazlar yani ben yapmadım kardeşime ya :p
      Karadeniz pasifik mmmh bak bu da iyimiş aslında: D
      Kandırması kolay olduğundan bence bir de bununla eğlenirlermiş te allaam ya :D
      teşekür ederim efenim seninkinin yanında az kalmış:)

      Sil
  9. paylaşımlarınızı takip edeceğiz teşekkürler

    YanıtlaSil
  10. ne günler yaşamışsın..
    ama işte bazılarının etkisi o kadar büyük oluyor ki çocukluğun diyince aklına o geliyor sadece sanki, deprem gibi :/

    yalnız adı cüneyt olanlar bana da hep bi cevval heybetli adamlar gibi gelir çocuk bile olsa :) İşte Cüneyt Arkın'dan dolayı çağrışıyor olsa gerek. Abinle olan anılarına bayıldım bu arada es geçmeyin onu :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kötü günler de var, etkisi kötü günler. Kimse bilmese keşke oöyle şeyleri.

      Adından belli derler ya bu Cüneyt'te öyleydi :) Bunları yazdığımı bilse acaba ne düşünürdü o geldi aklıma şimdi :p
      Abim çakalların çakalı ben buna inanıyorum, hala kaybetmedi bunu :)
      Baayan sen de yapsan ya bunu :)
      Yaptıysan ve ben okumadıysam ayıpla beni ama mimlemiş say, rica ediyorum diyelim yapman için : )

      Sil
    2. valla benim "allah beni böyle yaratmış" postları altında cocuklugum, gençliğim vs. hakkında ifşa etmediğim şey kalmadı yapmış kadar oldum bence ben bu mimi tatlım :D

      Sil
  11. Ah o deprem kaybedilen arkadaşlar. Bilinçaltı da az hain değil haa nerde unutulması gereken şey var hoop karşıya çıkarıyor pisssss. Neyse ki tasolar, çamurdan pastalar vardı. Yıkık sokakların arasında oynamakta güzeldi. Niye büyüdük ki lan?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O arkadaşlarla ben büyük bir kısmı kaybetmiş durumdayım işte.
      Bilinçaltı değişik çalışıyor aslında, unutuyorum ben yaa.
      Ne bok vardı da büyüdük inan bilmiyorum, her yaşın tadı ayrı olacaktı dediler bakıyorum da yok bakamayacağım.

      Sil
  12. deprem...çok zor bir şeydir...kendin hariç herkesi düşünürsün o an senin için kaygılanır çoğu kişi ama sen sevdiklerinin derdine düşersin onları kaybetme korkusu...depremi yaşayıpta aklı selim kalabilen insan çok azdır.. sen allahtan bire bir yaşamamışsın :)
    gençlikten daha çabuk geçip gidiyor çocuklukluk en çok onun tadına varamıyoruz su gibi akıp gidiyor :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İyi ki bire bir yaşamadım.
      İnan onun travması pek büyük olurdu ki, çok tanıdığım var öyle :(

      Ah küçükken anlam veremezdim. Neden istersiniz bu küçüklüğü diye ama şuan anlıyorum :)

      Sil
  13. Gerçekten başarılı bir site olmuş başarılarınızın devamını dileirm

    YanıtlaSil

Ara