Müpte

Bu sıralar kitap okuyamadığım zamanların acısını çıkartırmışcasına okuyorum.
Uzun araba seyahatlerinde, deniz kenarında, evde, serviste kısaca her yerde.
Yalnız kendi seçimim olmayan kitapları okur durumdayım.
Ve bilen bilir okuduklarından ve söyleniş biçimlerinden fazlasıyla etkilenir Müpte'
Zamanında sırf konuşması yüzünden hayran kaldığım insan yok değil.
Gene aynısı oldu.

**

Amacım öyle bilindik ama okumadığım kitaplardan birini seçmekti sadece.
Tatil dediğimiz o araf'ın son günü akşamın bir vakti dolanıyordum.
Raflara bakıp kitapların arka kapaklarına göz gezdiriyordum.
Tezgahtarın biri bu seri çok iyidir demesiyle 'Alıyorum' demem arasında ne kadar süre vardı bilmiyorum ama kapağını gördüğümde erotik bir şeyler olduğunu anlamamak ahmaklık olurdu.
Nedense okumaya hemen başlamadım.
Sanki bu bir zevkti ve zevki geciktirmeye çalışıyordum.

**
Yolda başladım okumaya, müzikle birlikte iyi gideceğini düşündüm sanırım.
Emin değilim.
Okudukça daha fazlasını istedim.
Okudukça yükseldim.
Okudukça heyecanlandım.
İçime gömdüğüm onca şey kısa süre sonra ortaya çıkmaya kabarmaya başladı.
İnanmak zor değil insanız sonuçta yapmam dediğimiz ne varsa yaparız.
Bende bu duyguları bir daha ortalık yere saçmayacağım demiştim kendi kendime.
İşin garip kısmı her okuduğum kitaptan etkilenir, bir şekilde kahramandan hoşlanırdım.
(Ergen deme bana bilirim muhakkak sen bile yaşadın)
Bu sefer olmadı, kahraman tam hayal edilecek biri olsa da asıl hoş gelen sahiplenmeydi.
Ne olursa olsun ne yaparsa yapsın bir şekilde birleşme ve uzlaşma.
Aşkı o kadar güzel anlatmıştı ki yazar, anlatımı umurumda değildi.
Edebi romanlardan biri de olmayabilirdi; belki de çok terbiyesiz porno lan bu denecek türden yerler vardı Ama aşkın ona neler yaptığını da gösteriyordu.
Nasıl teslim olduğunu,
Nasıl tatmin olduğunu,
Nasıl mutlu olduğunu...
Eski zamanların birinde reel hayatta bunun olabilme ihtimaline  güvenip peşinden koşardım.
Ciddi manada insanları olmasını istediğim şekilde görüp en öküzünü romantik serseri olarak değerlendirirdim.

Kadın Sıçtın Ağzıma !?!?

Kısaca kolayca güvenir, olmasa bile kendime göre aklımda şekillendirir severdim.
Ha bu bana mutluluk getirmedi orası ayrı.
Yediğim kazığın haddi hesabı mmmh yok !?!

Mesela kimsenin yalan söylemeyeceğine inanırdım .
Şimdi fark ettim de ne istemezsem dibimde bitti.
Yalan sevmem dedikçe hayatımın içine sıçacak yalanların varlığını öğrendim.
Kendini sevdirip sonra siktir olup gidenleri de gördüm.
Tanıdığımı bildiğimi sandığım insanları aslında hiç bilmediğimi anladım.
Aşkı bir daha istemediğimi Söyledim !?!
Şimdi aşkı bir daha istemediğimi söylememe rağmen kitaptaki bu aşka aşık oldum.
Yaşatacak biri olduğundan şüphe duysam da umutlandım.
Bir yerlerde gerçekten mutlu ederken mutlu olacak biri daha vardır diye düşünmeden geçemedim.
O nedenle yazarı ağzıma sıçtığı ve beni umutlandırdığı,
Tezgahtarın bana bu kitapları önerdiğinde alan aklımı,
Tatile gitmeye karar verdiğim o günü lanetliyorum.
Ha bunu sinirle yapmıyorum orasını bir yere not etmeli.
Salak salak sırıtırken yapıyorum :)