Müptezel yollara çıktı geçtiğimiz hafta ve çok gezmek denemez ama bir kaç şehir gördüğüm doğrudur.
Saat ok iki olduğunda otobüsü bulmak üzere perona gittiğimde bulmanın kolay olmayacağı ve otobüsü kaçırabilme ihtimalim olduğunu fark ettim. Bulduğumda ise tam bir fiyasko ile karşı karşıya kaldım. Önümde bir erkek oturuyordu, arkadaş rahatına düşkün olmalı ki koltuğunu sonuna kadar yatırmıştı. Derken telefonumu şarj etmek için kabloyu taktığımda çalışmadığını gördüm tamamen delirdim. Uzun yol arabası bu dediğim hani yarım saat bir saat de değil. Derken yola çıktık, öndeki arkadaş kucağıma yatarmışcasına uzanıyor yanındaki amca horluyor ve benim müzik dinlemek adına herhangi bir teknolojik makinem yoktu.
Üstelik adama sürekli koltuğu kaldırmasını söylemem onun da daha beş dakika geçmeden tekrar yatırması bir oluyordu. En son Isparta yakınlarında yorgunluktan uyumuşum uyandığımda Eğirdir' e gelmiş bulundum.
Seneler önce burada oturdum ben, iki sene yaşadım arkadaşlıklar edindim hemde sıkı sıkı. . .
Baktığımda pek bir değişiklik yoktu. Hatta ilk gördüğüm tanıdık yüz oranın delisiydi. :) Pek korkardık kendisinden ama şans ki adamı gördüm ilk olarak.
Aslında Eğirdire geliş amacım diplomanın aslını alabilmekti. Ama saat erken olduğundan eğirdirin
adasına gitmeye karar verdim. Yalan yok çok güzel özellikle de sabahları, ördek haricinde pek bir ses bulunmazken güneşin o yansıması muhteşemdi. Sanırım biraz özledim dedim buraları, sanırım ben daha genç olmayı özledim.Derken okula gittim eski yüzler, bazı tanıdıklar, birlikte güldüğümüz yürüdüğümüz yerler.. terapi gibiydi her şey geçti aklımdan burada ıslandık şurada oturduk ilk sigaramı içtim burada diyerek kendimle konuştum durdum. Bütün aksilikler beni bulurmuş gibi okulda bile sorun çıktı. Diplomamı alamayabilirdim ve neredeyse yalvarır gibi ikna ettim oradaki abiyi :)
adasına gitmeye karar verdim. Yalan yok çok güzel özellikle de sabahları, ördek haricinde pek bir ses bulunmazken güneşin o yansıması muhteşemdi. Sanırım biraz özledim dedim buraları, sanırım ben daha genç olmayı özledim.Derken okula gittim eski yüzler, bazı tanıdıklar, birlikte güldüğümüz yürüdüğümüz yerler.. terapi gibiydi her şey geçti aklımdan burada ıslandık şurada oturduk ilk sigaramı içtim burada diyerek kendimle konuştum durdum. Bütün aksilikler beni bulurmuş gibi okulda bile sorun çıktı. Diplomamı alamayabilirdim ve neredeyse yalvarır gibi ikna ettim oradaki abiyi :)
NOT: Devlet memuru olmak istiyorum. Çok rahatlar saatler bile şaşmış bu okulda. giriş saatini 10:00 yapan bile var.
Ve diplomayı elime aldıktan sonra artık Isparta merkeze gitmenin vaktinin geldiğini anladım. Buraya en son geldiğimde aynıydı, fark insanında bile yok diye söylenerek tanıdık yüzleri aradım. Sonunda aynı gün içerisinde İstanbula gidebilecektim.
Yeniden bilet bulma çabası ve saatin geçmesini beklemek, kısır döngü gibi geldi bana. Yalan yok sıkıldım o an Isparta' da bulunmaktan. Otogarda durup beklerken otobüs nihayet geldi. Ve bir baktım ki aslında cam kenarında olmam gerekirken çocuklu bir bayan yerimde oturuyor. Ses etmedim ama içimde kalmadı değil, orası benimdi yahu.
Gerçi bu daha başlangıç diye uyaran kimse olmadığından pek takılmadım. toplamda on saat sürecek bir yolculuk kucağında çocuğuyla oturan bir ablayla ne kadar zor olabilirdi derken ilk tokat geldi. Annesinin kucağındaki aslında normal bir çocuk değil hani yaşlı teyzelerin "kurt var " diye nitelendirdikleri bir çocukmuş. Annesi daha beter sürekli bağırma, vurma, yeter deme...
Tabi uykusuzluk bana yavaş yavaş etki yapmaya başlarken uyuamadım. Sürekli bağırdılar saydılar soru sordular. Tamam dedim bununla gidebilirim ne kadar zor olur ki zaten bitecek geçecek. Her iyimser cümlemi birileri çürütmek istermiş gibi teyze geldi arkama, sürekli birine sayıyor evine ocağına ateşler düşsün gibi cümleler kuruyordu.
Bütün bir yol lanet okumaları ve çocuk sesleriyle devam ettik, en son bilecik yakınında uyumuşum onda da sağolsun abla öyle bir bağırdı ki sıçrayarak uyandım. İşte burada yeter be artık diye çıkıştım. Otobüste boş yer olmadığından yerimde kaldım tabi ki.
İstanbula varış yaptığımızda yandakilerin benim adıma sevindiğimi gördüğümde gerçekten koltuk seçiminde yanlış olduğumu fark ettim, bildiğin badire atlatmışım.
Siz de böyle yol anıları mevcut mu yoksa bana mı denk geldi aydınlatın beni. :)
İstanbul' da bilindik şeyler yaşadım bol gezme bol eğlence, artık bu şehir herkesin uğrak noktası ve herkes bilir. İlk olarak Beşiktaş ardından Ortaköy ve boğaz turu sonrasında ertesi gün Galata kulesi İstiklal :)
Sonuçta eğlendim mi ? Evet eğlendim. Bunları yaşamama rağmen mutlu geldim evime..
Yazı çok uzun oldu zamanınızı çaldım ama anlatmam lazımdı. Çatlayacaktım :)
Var mı sizin bu tür anılarınız ?
Varsa paylaşın ki bilelim :)
Cidden işkence şu uzun yolculukta çocuk olması kitap okumaya çalıştıkça çığlık atıyolar artık sabır diyorum
YanıtlaSilAnneler de pek rahat benim annem olsa ağlamayı bağırmayı bırak kıpırdayamazdım ;)
O koltuğu yatıranlar ve arka koltuktan beline beline vuranlar ay şuan cinnet geçirebilirim :D
En iyisi arabayla der susarım ;)
Çocuğun varsa alacaksın ona da bir bilet. Kucakta onca yol hem kendine hem yanındakine hem de çocuğa yazık.
SilEn iyisi araba almalıyım der susarım o halde ben de: )
eğirdirde okudun ha. göl kenarı güzel di mi. geçmiştim. kerevit mi ne öle bişi yemiştim. modaya gitmedin miiii :) evin hangi şehir şimdi anlamadım dur. istanbuldan nereye geçtin yani. kocaeli sakarya o zaman :)
YanıtlaSilEğirdir sadece geçilesi bir yer konaklama yada yaşama için değil. Saana sıra sıra anlatabilecek türden sebeplerim var :)
SilModa' ya gitmedim bu seferlik bu geziler devam edecek etmezse görüşmedim diye canıma okuyacak arkadaşlarım var :D
Kocaeli' de yaşamaktayım ben gene geldim kutsal topraklarıma :D
:) kocaelinde blogçular hep toplanıyo ki. bak eğer bilmiyosan, gülay cansever ve fulya küçükaksoy var arkadaşlarımız kocaelinden. git bi bloglarına istediğin zaman :)
YanıtlaSilGulayla henüz yüzyüze tanismadim ama fulya ile aynı lisedeydim :) tanıyorum da ama şu bir gerçek onun sayesinde biraz blog merakı :) sen nerdesin bu arada :)
Silaaa ikisi de iyi arkadaş çok tatliş ki onlar. baksana son yazılarıma amaaa beşiktaş çarşısında beşiktaş maçını izleyip yazdım yanda arşivde bak, sona bak son blognot yazımın fotosu da kuzguncuk işteee :)
Sil:) hadi ya geçen hafta Beşiktaş tarafındaydım . Tüh seni de görürdüm :)
Silne güzel anlatmışsın senin için zor bir yolculuk olmuş ama ben anlatımına bayıldım:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim yorumun için :))
SilVe evet çok zordu ama eğlencesi de oldu :)))
Su Ürünleri Fakültesi yada Turizm Otelcilik Mezunu musun Müptezel? :))
YanıtlaSilAslında Turizm olabilirmişim ama :P
Silyok ben insan kaynakları mezunuyum :)
Şu sevilmeyen İka'cılardan yani.
Noldu ki??
Yoksa sennnn de mi orada okudunn :)
Hayatımın epeeeeeeyce bir zamanı Isparta'da geçti de;)
YanıtlaSilCiddi misiiiiiiiinn :)
Sil2 Senem orada geçti benim :(